رویکردهای نوین در حفاظت داخل زیستگاه گیاهان مناطق با اولویت گیاهی به عنوان میراث طبیعی ملی و جهانی

  به دلیل محدودیت منابع، اعمال اولویت‌های حفاظتی و تقویت رویکردهای جایگزین در تعیین اولویت‌های حفاظت ضروری به نظر می‌رسد. در رویکردهای حفاظت‌ محور همه گونه‌ها و زیستگاه‌ها از اهمیت برابر برخوردار نیستند. عوامل متعددی مانند غنای گونه‌ا‌ی‌،‌ اندمیسم، سطح تهدید‌پذیری گونه‌ها، دامنه انتشار و نادر بودن گونه‌ها برای شناسایی اولویت‌های حفاظت به کار گرفته شده است. حفاظت از مناطق کلیدی تنوع‌زیستی، مناطق مهم گیاهی، آلیانس با انقراض صفر، ذخیره‌گاه‌های خرد گیاهی، مناطق پرتنوع و بحرانی تنوع‌زیستی، مناطق مهم بوم‌شناختی به عنوان جدیدترین و کارآمدترین شیوه‌های حفاظت از گونه‌های گیاهی محسوب می‌شوند. امروزه شیوه‌های سنتی حفاظت داخل زیستگاه (مانند مناطق حفاظت شده سنتی) با چالش‌های جدی مواجه هستند که به کارگیری رویکرد‌های حفاظتی جدید در مدیریت حفاظت را ضروری می‌کند. در این مقاله نقاط ضعف و قوت رویکردهای حفاظت سنتی و جدید مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفته‌اند.